Ermenilere soykırım yapmadığımız hata. Bizim oralarda bir insana ermeni demek en büyük küfürdür.

Yer: Azerbaycan, Hocalı

Elleri bir ağaca arkadan bağlanan hamile bir kadının başına dikilmiş
olan iki Ermeni yazı tura atıyordu.

Bu kanlı kumarı yaklaşık 100 yıl önce Anadolu toprağında Kars'ta

Ağrı'da, Van'da Erzurum'da da ataları oynamıştı.Onlardan duymuşlardı.

Karnı burnunda çaresiz bir Azeri kadının doğumu oldukça yakın

görünüyordu. Çaresiz kadın bir hazan yaprağı gibi titriyordu. Elbiseleri

yırtık, ayakları çıplaktı...

Ermenilerin uzun boylu olanı elindeki AK-47 model Rus yapımı otomatik

tüfeğinin namlusuna monte edilen seyyar kasaturayı çıkartırken,diğeri

elindeki demir parayı havaya attı:
-Akçik, manç?.. (Kızmı, oğlan mı?)

-Akçik... (Kız)

Bu cevap üzerine 'oğlan' diyerek bahse giren Ermeni, elindeki kasatura

ile hamile kadının karnını bir hamlede yarıp çocuğu çıkarttı.Kan bürülü

gözleri bebeğin kasıklarına kilitlendi.

-Tun şahetsar,ınger... (Sen kazandın,yoldaş)

-Yes şahetsapayts ays bubrikı inç bes bidigişdana... (Ben kazandım ama

bu bebek nasıl beslenecek?)

-Mayrigı bedge gişdatsine.(Annesi besleyecek elbette)

Bunun üzerine daha kısa boylu olan Ermeni, bir hamlede kasaturaya

geçirdiği bebeği annesinin göğsüne yapıştırdı:

-Mayrig yerahayin zizdur. (Çocuğa meme ver)

Aynı dakikalarda Hocalı'nın başka bir semtinde tek kale futbol maçı

hazırlığı vardı. İki kesik Azeri kadın başını kale direği yapmışlar, top

arayışına girmişlerdi.Başı tıraşlı bir çocuk bulup getirdiklerinde ise

Ermeni çeteci sevinçle bağırdı:

-Asixn ma/,çimi yev bızdıge, aveg gındırnadabidi. Gıdıresek...

(Bu hem saçsız hem de küçük,iyi yuvarlanır. Kopartın...)

Aynı anda çocuğun gövdesi bir tarafa,başı da orta yere düşmüştü...

Ermeniler zafer naraları atarak, kanlı postalları ile kesik çocuk

başına vurarak kanlı bir kaleye gol atmaya çalışıyordu.

Bu iki olay Hocalı'da bundan çok değil yalnızca 14 yıl önce

yaşandı.Her iki olay da ermeni çetecilerin katliamlarına bizzat şahit olan

görgü

tanıklarının anlatımlarıdır. Ne yazık ki 26 Şubat 1992 günü binlerce

Azeri türlü yöntemlerle vahşice katledilmiştir.

Ajanslar,katliam haberini bütün dünyaya hızla geçerken, arşı titreten

ağır bir vahşet yaşanan Hocalı halkından geri kalanlar ise çaresizlik

içinde kıvranıyordu. Türkiye'de büyük bir dehşet uyandıran katliama

ilişkin ilk görüntüler ise TRT aracılığı ile duyurulmuştu. Bütün olanları
batılı

gazeteciler, özellikle de New York Times belgeledi.

26 Şubat'ta güçlü silahlarla donatılmış Ermenistan silahlı kuvvetleri

ile Hankendi'nde konuşlanmış bulunan Albay Zarvigarov komutasındaki

366'ncı Rus Motorize Alayı, Hocalı'ya saldırarak tarihin en vahşî
katliamlarından

birini yaptılar. 26 Şubat gecesi Rus motorize alayının tanklarından

açılan top ve roket saldırıları ile Hocalı

Havaalanı kullanılamaz hâle getirilerek kentin dış dünya ile ilişkisi

de tamamen kesildi. Savunmasız kalan kente giren Rus destekli Ermeni

askerleri, çocuk, yaşlı, kadın, bebek demeden birçok insanımızı vahşîce

katlettiler. Ermenilerin işgal ettikleri Hocalı'da dehşet verici olaylar

yaşandı. Canlı canlı insanların kafa derilerini yüzdüler, sağ olarak ele

geçirdiklerini ise sistematik bir işkenceye ve tıbbî deneylere tâbi

tutarak, insanlık dışı muamelelere maruz bıraktılar. Hızar ve testereler

ile diri diri insanların kol ve bacaklarını kestiler. Genç kızların önce

saçlarını,sonra da kafa derilerini yüzdüler. Babanın gözü önünde

evladını,evladın gözü önünde babayı kurşunlara dizdiler. Kesik kafaları
sepetlere

doldurdular.

Peki neydi bu düşmanlık?

Ermenistan'daki okul duvarlarında asılan haritalarda Türkiye'nin 12

ili yer almaktayken, Ermenistan'ın bayrağında Türkiye hudutları içindeki
Ağrı

Dağı'nın resmi varken, Ermenistan Millî Marşı'nda

'Topraklarımız işgal altında, bu toprakları azat etmek için

ölün,öldürün' denmekteyken, başkaca bir neden aramaya zaten gerek yok

sanırım.

Dağlık Karabağ Bölgesi'nde bulunan Hocalı'ya, eski Sovyet İttıfaki

Silahlı Kuvvetleri'ne ait 366.Alay'ın desteği ile Ermeni Sılahlı

Kuvvetleri tarafından düzenlenen saldırılar sonucu 613 Azerbaycan
Türk'ünün
hayatını

kaybettiği resmî olarak açıklandı. Ancak kayıp sayısının bu rakamların

çok çok üstünde olduğu bilinmektedir. 56 hamile kadın karnı yarılmış
durumda

bulunmuştur. Bu alçak saldırıda 487 kişi ağır yaralanırken, 1275 kişi ise

rehin alınmış, geri kalan nüfus da bin bir zorlukla canını kurtarmış

ancak bu olayın tahribatından ruhları ve hafızaları asla bir daha

kurtulamamıştır.

Şahitlerin anlattıklarını dinleyenler önce kulaklarına inanamadı.

Fakat katliam sonrası Hocalı'ya girdiklerinde ise, görgü tanıklarının

abartmadığını kısa sürede anladılar. Hocalı'da katliam bölgesini gezen

Fransız gazeteci Jean-Yves Junet'nin gördükleri karşısında söyledikleri,

katliamın boyutunu da anlatıyordu:

'Pek çok savaş hikâyesi dinledim. Faşistlerin zulmünü işittim,ama

Hocalı'daki gibi bir vahşete umarım kimse tanık olmaz'

Peki 26 Şubat 1992 günü yaşanan bu katliamın emrini kim vermişti;

Ermenistan Devlet Başkanı sıfatını taşıyan Robert Koçaryan denilen

kirli katilden başkası değildi.

Yaptığı terör faaliyetlerinin oranı nispetinde terfi eden Taşnaksutyun

örgütü liderlerinden Robert Koçaryan, 20 Mart 1996'da Ermenistan

Başbakanı oldu.

Karabağ'da barış istediği için aşırı milliyetçilerin tepkisine daha

fazla direnemeyen Levon Ter Petrosyan istifa edince de 30 Mart 1998

yılında ondan boşalan Devlet Başkanlığı koltuğuna,'Hocalı Katliamı'
başsorumlusu

olan azılı terörist Robert Koçaryan oturdu.

Ermeniler Türk hamile kadınlarına tecavüz edip karnını hamile olduğu

halde taş ile doldurup öldürmüşler ve küçük Türk kızlarına tecavuz edip

öldürmüşlerdi.

Ülkemizde sadece 1 ermeni öldürüldü diye yürüyüş yaptılar

ve o kadar araştırdılar ama hiç bir insan kalkıpta bu masum insanlara

iskence edilip öldürüldükleri için yürüyüş yapmadı.